साहित्य-वार्ता : ‘नेपाली भाषाको आफ्नै स्थान छ’

• भदौ १३, २०७७
• 0

बुबा : स्वर्गीय टीकाराम भट्टराई
आमा : मनधरा भट्टराई
शिक्षा : आ.ए. सम्म
जन्ममिति : सन १९८३
प्रकाशित कृति : जूनकीरी (सवालजवाब गजलसंग्रह), मायाको यात्रा (गीति एल्बम), समुद्रपारिका कलमहरू (संयुक्त गजलसंग्रह)

तपाईलाई मनपर्ने विधा कुन हो ?

कविता, गजल, रूबाई, मुक्तक यी सबै विधामा लेख्छु,यी मध्य पनि मलाई मनपर्ने विधा चाहि कविता हो ।

कुन कुराले छोएपछि लेख्नुहुन्छ ?

साहित्य लेख्नको लागि मलाई त कुराले छुनु पर्दैन,कुनै बेला रमाइलो लाग्छ र रमाइलो प्रकारले लेखिहालिन्छ,कुन बेला के-के कुरा खेल्छ मनमा अनि लेखिहालिन्छ ।

गीत गजलतिर कसरी आकर्षित हुनुभयो ?

अरूको लेख पढेर, विद्यार्थी जीवनदेखि साहित्यिक पुस्तकहरूप्रति बढी चाख राख्दथेँ पढ्नमा,अनि गीत चाहि रेडियो सुनेर,अरूकॊ लेखाई हेरेर लेख्न सिकेँ । मेरो लेख संगितकारलाई देखाएँ, चर्चित गायकलाई देखाएँ, यसरी लेख्न सिक्दैछु ।

अरू कुन विधाले तानेको छ ?

मलाई कथा, उपन्यास पनि मनपर्ने विधा हो ।

साहित्य कतिको पढ्नुहुन्छ ?

म पढ्छु फुर्सद मिलेको बेला ।

नेपाली साहित्य अरू भाषामा लैजान सकिएला ?

नेपाली भाषाको स्थान आफ्नै छ, त्यसैले यस्लाई अरू भाषामा लैजान जरूरत छैन । साहित्य लेखकले आफ्नै इच्छाले अर्को भाषामा लेखे या बदले, त्यो लेखकको बिचार हो तर नेपाली भाषा साहित्य पढ्ने पाठक त्यति आकर्षित हुदैनन् अर्को भाषाप्रति ।

पाठकहरूले नयाँ कृति कहिले पाउलान् तपाइँको ?

कृति तयारी हुदैछ,अब कहिलेसम्ममा निस्किएला त भन्ने चाहि निश्चित छैन, किनकि यो महामारीले रोकिएको छ ।

नेपाल र अमेरिकामा नेपाली साहित्य लेख्दा के फरक रहेछ ?

विश्वमा जहाँ बसेपनि आफ्नो भाषा शैली त एउटै हो नि, अनि साहित्य लेखाइमा केही फरक भेट्या छैन है मैले त ।

तपाईको साहित्यले दिने सन्देश के हो ?

आफ्नै भाषा-साहित्य,आफ्नै देश गाउँ-ठाउँ, आफ्नै परिवेश संस्कृतिमा रमाउँ, रमाउन पाउँ । यस्तो सन्देश पाइन्छ मेरो साहित्यमा ।

कथा, उपन्यास, संस्मरण लेख्ने योजना बनाउनु भएको छैन ?

लेखौँला पछि, योजना छ लेख्ने ।